حورا

در اين روش‌ها فرد نوعي ارتباط عاطفي با خدا و اولياي دين برقرار مي‌كند؛ به گونه‌اي كه اين روابط او را در مواجهه با مشكلات و حل آن‌ها ياري مي‌رساند.

الف) ياد خدا: يكي از اموري است كه به انسان آرامش مي‌بخشد.

.. أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ (رعد/ 28) «آگاه باشيد، كه تنها با ياد خدا دل‏ها آرامش مى ‏يابد».

اين موضوع باعث ايجاد آرامش در روان و جسم فرد مي‌شود.

… ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى‏ ذِكْرِ اللَّهِ…؛ (زمر/ 23) «… سپس پوست‏هايشان و دل‏هايشان به ياد خدا نرم مى ‏شود …».

در مقابل، دوري از ياد خدا، زندگي را دشوار مي‌سازد،وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً …؛ (بقره/ ‌45) «و هر كس از ياد من روى گرداند، پس حتماً زندگى (سخت و) تنگى براى اوست».

ب) دعا: ياري خواستن از قدرت بي‌نهايت خداوند نوعي رابطه بين انسان و پروردگار برقرار مي‌سازد:

أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ …؛ (نمل/ 62) «بلكه آيا (معبودان شما بهترند يا) كسى كه درمانده را، به هنگامى كه او را مى‏ خواند، اجابت مى‏ كند و (گرفتارى) بد را برطرف مى‏ سازد».

ج) نماز: راز و نياز با خدا با آداب مخصوص، به صورت منظم مي‌باشد.

وَاسْتَعِينُوْا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ …؛ (بقره/ ‌45) «و به وسيله‏ ى شكيبايى و نماز يارى بجوييد».

د) توسل: اتصال به ائمه معصوم و اولياي خدا، برقراري ارتباط با كساني است كه قدرت تصرفي بيش از ساير انسان‌ها در نظام هستي دارند و داراي صفات والاي اخلاقي هستند. از همين‌رو فرد به نيرويي ماوراي طبيعي دل مي‌بندد كه به طور دو طرفه به فرد توجه و عنايت فراوان دارد، لذا احساس تنهايي و درماندگي نمي‌كند.