نیکی



پیامبر اکرم (ص) :
مَن سَرَّهُ أن يُمَدَّ لَهُ فِي عُمرِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَبَرَّ والِدَيهِ ؛
هركه خوش دارد عمرش دراز و روزىاش بسيار شود، به پدر ومادرش نيكى كند .
میزان الحکمة ح ۲۲۶۴۳

امام حسن مجتبی علیه السلام:
کانَ رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله فَخْما مُفَخَّما … یَتَکَلَّمُ بِجَوامِعِ الکَلِم فَصْلاً لا فُضولَ فیهِ و لا تَقصیرَ. دمثا، لَیْسَ بِالجافی و لا بِالْمَهینِ تَعظُمُ عِنْدَهُ النِّعْمَةُ و اِنْ دَقَّت لا یَذُمُّ مِنها شَیئا غَیْرَ اَنَّهُ کانَ لا یَذُمُّ ذَواقا و لا یَمدَحُهُ و لا تُغضِبُهُ الدُّنْیا و ما کانَ لَها، فَاِذا تُعوطیَ الحَقّ لَم یَعْرِفهُ اَحَدٌ، و لَم یَقُمْ لِغَضَبِهِ شَی ءٌ حَتّی یَنتَصِرَ لَه …
رسول اکرم صلی الله علیه و آله (در نظرها) با شکوه و بزرگوار بودند …
سخنانی کوتاه، جامع و بی چون و چرا میگفتند؛ بدون کم و زیاد
نرم خو و مهربان بودند
در حق کسی ظلم نمیکردند
کسی را خوار نمیشمردند
نعمت را اگرچه کم بود، بزرگ میدانستند و چیزی از آن را نکوهش نمیکردند
از مزه غذا نه بد میگفتند و نه تعریف میکردند
دنیا و آنچه به آن مرتبط است ایشان را خشمگین نمیساخت
و هرگاه حقی ضایع میشد، احدی را ملاحظه نمیکردند و چیزی باعث رفع خشمشان نمیشد، تا آن که حق را حاکم سازند.
عیون اخبارالرضا، جلد ۲، صفحه283

امام علی علیه السلام:
إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّه ُ لِخاصَّةِ أولیائِهِ.
جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند آن را بر روی اولیای خاص خود گشوده است.
نهج البلاغه، خطبه ۲۷

امام کاظم علیه السلام:
یا بُنَیَّ إِنَّمَا هِیَ مِحْنَةٌ مِنَ اَللَّهِ اِمْتَحَنَ بِهَا خَلْقَهُ
فرزندم، (غیبت قائم) یک آزمون الهی است که به وسیلهی آن بندگانش را میآزماید.
الغیبة (للطوسی)، جلد ۱، صفحه ۱۶۶