حورا

امام علی علیه السلام :

مِن شِيَمِ الأَبرارِ حَملُ النُّفوسِ عَلَى الإِيثارِ .

وا داشتن نفس به ايثار ، از خصلت هاى نيكان است.
غرر الحكم : ج ۶ ص ۲۸ ح ۹۳۵۰

امام علی علیه السلام :

إِذَاوَصَلَتْ وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ اَلنِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ اَلشُّكْرِ .

هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى آورد ادامه آن را به واسطه کمى شکرگذارى از خود دور نسازيد.
نهج البلاغه ، حکمت ۱۳

امام علی ‌علیه  السلام:

سَیِّئَةٌ تَسوؤُکَ خَیرٌ عِندَ اللَّهِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُکَ

گناهی که اندوهگین‌ ات کند، نزد خدا بهتر است از کار نیکی که به خودپسندی گرفتارت سازد.

نهج البلاغه، حکمت ۴۶

پیامبر صلی الله علیه و آله:

إذا أرادَ اللّه بِأهلِ بَیتٍ خَیرا فَقَّهَهُم فِی الدّینِ و َوَقَّرَ صَغیرُهُم کَبیرَهُم و َرَزَقَهُمُ الرِّفقَ فی مَعیشَتِهِم و َالقَصدَ فی نَفَقاتِهِم و َبَصَّرَهُم عُیُوبَهُم فَیَتُوبُوا مِنها.

هرگاه خداوند برای خانواده ای خیر بخواهد آنان را در دین دانا می کند، کوچک ترها بزرگ ترهایشان را احترام می نمایند، مدارا در زندگی و میانه روی در خرج روزیشان می نماید و به عیوبشان آگاهشان می سازد تا آنها را برطرف کنند.

نهج الفصاحه، ص ۱۸۱، ح ۱۴۷

استجابت دعا شرطش توبه است. اگر شرایط دعا جمع باشد، استجابت دعا حتمى خواهد بود. البته استجابت به این معنا نیست که تا دعا کردیم فوراً نتیجه‌اش را ببینیم، بلکه گاهى استجابت بعد از دعاى خاص خالص و مُخلَص می‌شود که جزو اخیرِ علّت تامّه است. ما باید دعا کنیم تا توفیق حال دعا را پیدا کنیم.

جهت دعا این امور لازم است:

1. ثنا و تعظیم و تمجید ساحت مقدس حضرت حق تبارک و تعالى؛

2. اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزله  توبه یا ملازم آن است؛

3. صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام، که وسیله و واسطه  فیض هستند؛

4. بکا و گریه، و اگر نشد تباکى، ولو خیلى مختصر.

و بعد از این‌ها درخواست حاجت که در این صورت، برآورده شدن حاجت برو برگرد ندارد. البته اگر این مطالب در سجده باشد، مناسب‌تر است و تأثیر بکا در این میان به جایى می‌رسد که در عمل ام داوود و نیز در قنوت وتر آمده: «فَإِنَّ ذلِکَ عَلامَةُ الْإجابَةِ؛ این نشانه  مستجاب شدن است.» یعنى راه تکوینى به خدا و ارتباط با غیب است، البته براى کسى که این مطالب را باور کند.

راه خلاص از گرفتاری‌ها منحصر است به دعا کردن در خَلَوات براى فرج ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف. نه دعاى همیشگى و لقلقه  زبان و صِرف گفتن «عَجِّلْ فَرَجَهُ»، بلکه دعاى با خلوص و صدق نیت و همراه با توبه. ما خود را از اطرافیان و دوستان آن حضرت می‌دانیم؛ ولى در این امر، یعنى دعا براى تعجیل ظهور او مسامحه می‌کنیم!(آیت‌الله‌العظمی محمدتقی بهجت رحمه‌الله علیه)